Kwetsbaarheid van het leven25 april 2015 Op maandagavond 20 april, op de fiets onderweg naar een cursus in Buurtkantoor Doornakkers, mocht ik aanschouwen hoe kwetsbaar het leven kan zijn, toen een bierfiets geschept werd door een trein bij de spoorwegovergang op de Tongelresestraat in Eindhoven.
Die avond lees ik dat het gaat om een team van voetbalclub EMK uit Nuenen, die aan het vieren waren dat ze zondag kampioen geworden waren. De tegenstelling van de euforie van het kampioenschap en het drama wat zich heeft afgespeeld kan niet groter zijn. Mijn gedachten gaan uit naar het slachtoffer en de nabestaanden, zijn medespelers die dit traumatische ongeluk meemaakten en de machinist. Ik wens ze heel veel sterkte. * * * De volgende dag blijft de film zich nog steeds opnieuw afspelen, maar het is wel te handelen. Vannacht een dvd gekeken ter afleiding, uiteindelijk 2 uur geslapen.
Ik ben deze dag naar de plek des onheils gegaan waar al veel bloemen liggen en heb met enkele mensen gesproken. Een beveilingsmedewerker van Prorail die de plek bewaakt, geeft aan hoeveel impact dit ongeval maakt, de hele dag komen mensen naar de plek toe. Tja, ik ben hier nog wel even mee bezig om het een plek te geven, en mijn gedachten blijven uitgaan naar de overgegane ziel, de nabestaanden en degenen die het wel overleefd hebben… Deze week is het tijd om te rouwen, en later komt wel de discussie over de exacte oorzaak, bierfietsen in het verkeer, en welke wijsheid we hier uit deze gebeurtenis kunnen halen. * * * Vandaag is Ruud Bijsterveld begraven. Hij is 24 jaar geworden. Dit ongeluk letterlijk van zo dichtbij meemaken bracht me deze week 21 jaar terug in de tijd, naar april 1994, bij de herinnering van een ongeluk toen ik zelf 23 was. Ik speelde als bassist in de band Steilloos in Rijsbergen. Ik kreeg een telefoontje dat Hanneke Hennekam - ook 23 - die vaak bij onze optredens was, was verongelukt. Aan ons werd gevraagd tijdens de begrafenisdienst in de kerk enige muziek ten gehore te brengen. We speelden enkele favoriete nummers van haar, o.a. Love is a battlefield van Pat Benatar. Onze toetsenist, die goed bevriend was met haar, had een eigen tekst geschreven. "Weet je dan niet dat je ons kracht geeft....." Met de hele voorbereiding daarvan was ik een week bezig met de dood, en werd ik doordrongen van de kwetsbaarheid van het leven. En in die tijd ik leefde niet echt ten volle. Ik deed een studie die niet bij paste en had een relatie die me niet veel meer bracht. Het overlijden van iemand die even oud was als ik deed me beseffen dat het NU tijd was om te leven, niet later pas. Zo is m'n hele spirituele zoektocht gestart, ik ging veel lezen over het menselijk potentieel, ging trainingen volgen en wilde meer uit het leven gaan halen. Zo werd dit noodlottige ongeval een voor mij levensveranderende gebeurtenis, in positieve zin. En zo zal het misschien ook zijn voor enkele mensen die dicht bij Ruud Bijsterveld stonden. Ook voor mezelf is dit weer een moment van bezinning: hoe leef ik nu? Haal ik er nu dan wel uit wat er in zit? We kunnen hier zinvolle lessen uit trekken. In ieder geval was Ruud met zijn passie bezig en was hij zijn passie en prestatie die dag aan het vieren met zijn teamgenoten. Als je kunt gaan tijdens het vieren van je passie, dan kan zelfs zo'n vreselijk ongeluk iets moois in zich hebben. Maar voor de nabestaanden is het nu heel erg triest, en volgt er een lang proces om het een plek te geven, ik wens hen heel veel sterkte.
In de media:
Wil je op de hoogte blijven van blogs, tips & events van mij? Meld je dan hier aan:
|
Nadat ze uit alle macht geprobeerd hebben die bierfiets van het spoor af te krijgen renden zo’n
15 jonge mannen op de laatste seconde van het spoor af … een keiharde klap volgt ... en één jongeman
ligt op straat en heeft het niet overleefd. De rest realiseert zich wat er gebeurd is en
enkelen schreeuwen het uit.
Het slachtoffer blijkt Ruud Bijsterveld te zijn, de spits van het eerste elftal van EMK,
waarover niets dan goeds geschreven wordt. Hoogstwaarschijnlijk kon hij niet op tijd wegkomen
omdat hij zijn kruisbanden gescheurd had en alleen met krukken kon lopen.